Dit zinnetje las ik op een bord in de koffie- en soepbar van Mok VZW (*) in Beervelde waar ik onlangs ging lunchen.
Het kwam binnen en raakte me. Dat had ook zomaar een zinnetje in mijn eigen coachingruimte of op mijn website geweest kunnen zijn.
Hieraan had ik me niet verwacht en tegelijk was het geen toeval.
Wat een mooie plek om te gaan lunchen, ik voelde me direct op mijn gemak, zowel in de omgeving als bij de ontvangst en dus ook in wat ik zag en te lezen kreeg.
Ik kwam ook niet zomaar: het was tijdens de middagpauze op één van de vele werkdagen bij één van mijn klanten waar ik momenteel HR werk doe, vlakbij Mok. De pauze die ik gepland had, was langer dan normaal en ik ging met een specifieke reden eten in de koffie- en soepbar van Mok.
Ik kwam er om Helena terug te zien, zij werkt bij Mok vzw en ik wilde heel graag even bijpraten met haar nadat ik deze zomer van haar een mailtje kreeg na een paar jaar stilte.
Ergens in de herfst van 2019 kwam Helena bij mij in loopbaanbegeleiding, ze werkte toen op de aankoopafdeling bij één van de “beste” werkgevers, alom gekend als een warme en goeie werkgever met een hart voor mensen.
En toch was Helena niet gelukkig in haar job, meer nog: ze was echt ongelukkig in haar job en daardoor voelde ze zich ook ongelukkig in het leven.
Ze liep volledig leeg in haar job, was al langere tijd afwezig en begreep niet hoe dat toch kwam.
Terzijde maar niet onbelangrijk: geen kwaad woord over haar toenmalige werkgever trouwens, nog steeds voor heel veel mensen een warme en supergoeie werkgever…
De Helena die ik nu te zien kreeg, straalde en voelde zich in haar sas op haar werk en veel gelukkiger in het leven.
Wat een verschil! We waren allebei geraakt tijdens ons gesprek en door terug te denken aan hoe het was een paar jaar geleden: wat een verschil!
Dit verschil kwam er niet zomaar: doorheen een intensief traject loopbaanbegeleiding kwamen we er samen achter dat Helena haar talenten niet matchten met deze die ze nodig had in haar job en tegelijk kon ze haar talenten ook buiten haar job nog niet genoeg inzetten.
Ze kwamen ook weinig terug in haar studies of opleiding die ze gevolgd had, aangezien ze bij die studiekeuze destijds haar talenten en energiegevers niet echt kende.
Toen bleek dat ook een aantal van haar persoonlijke waarden botsten met haar beleving van een aantal kernwaarden bij haar werkgever en met deze van het team waarin ze werkte, kwam er helderheid. Geen wonder dat ze niet gelukkig was en ze letterlijk haar energie verloor.
Zoals in vele loopbaantrajecten zcohten we samen een antwoord op de 3 kernvragen: “Wie ben ik?”, “Wat ken/kan ik?” en “Wat wil ik?”.
Helena is terug gaan studeren, ze volgde de afgelopen 3 jaar een graduaatsopleiding orthopedagogie en liep haar stage bij Mok. Die stagesamenwerking beviel wederzijds zo goed dat ze er nu vast werkt en gelukkig is in haar job.
Wat voor mij ongelofelijk mooi was, was de feedback die Helena me spontaan gaf over wat ikzelf en wat mijn werk voor haar betekend heeft en nog steeds betekent:
- Mijn coachingruimte was de eerste plek en ikzelf was de eerste persoon, waar ze echt zichzelf kon en mocht zijn. In mijn coachingruimte tijdens onze gesprekken werd duidelijk dat het niet haar schuld was dat ze niet gelukkig was in het leven en op het werk. Er was gewoon geen match tussen wie ze is en wat ze deed.
- Hoe ik als coach een schakelpunt ben voor mensen in een belangrijke periode, wanneer ze zich niet goed voelen in hun job en dat het zo belangrijk is om zo’n schakelpunt te vinden om je leven weer beter op de rails te krijgen.
- Hoeveel deugd het deed en hoe nodig het was om de tijd te nemen en te krijgen om inzicht te krijgen, keuzes te maken, beslissingen te nemen en stappen te zetten. We zijn niet meer gewoon om hiervoor tijd te nemen en te krijgen en (onszelf) te helen. We zijn zo gewoon om een pilletje te nemen als iets niet werkt of goed gaat. Die spier, van tijd geven en namen, is niet meer getraind in onze huidige maatschappij. Wat ben ik gelukkig om tijd te geven en te nemen voor en met coachees en om een echte “holding space” te kunnen creëren. (en deze zelf ook te vinden bij anderen, ik heb er zelf ook regelmatig nood aan om inzichten te krijgen, beslissingen te nemen en stappen te zetten…)
Voor mij is het soms spannend afwachten welk effect of impact mijn werk heeft. Dat effect is niet altijd en zeker niet onmiddellijk zichtbaar.
Coachees hebben vaak tijd nodig om inzichten te krijgen, ze te verwerken en actie te nemen om zo kleine of grote stappen te zetten in hun loopbaan en hun leven.
Zo ook Helena! En wat deed en doet ze dat goed! Trots op haar en blij met mijn aandeel in haar traject…
Ik probeer mijn werk meer en meer te zien als golfjes, duwtjes en kleine bewegingen die op langere termijn teruggekeken vaak samen met vele andere golfjes en bewegingen grote veranderingen kunnen brengen…
Ook op zoek naar een plek waar je jezelf kan zijn en waar je tijd krijgt om op zoek te gaan naar jezelf, naar je talenten, naar je energiegevers, naar persoonlijke groei, naar een volgende loopbaanstap,…?
Bel (0477/662061) of mail (kim@diamondcoachinghr.be) me dan snel voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
*(Mok VZW is een project voor personen met een zorgvraag, een woon- en werkproject waar mensen zich thuis voelen en zichzelf kunnen zijn. Zij ondersteunen volwassen personen met een zorgvraag in hun persoonlijke groei naar een kwaliteitsvol en zelfstandig leven. Een hartverwarmend project en mooie woon- en werkplek in vele opzichten.)